Analisa Isu

Abullah Perlu Pelan Menyelamatkan Diri

PRESIDEN Umno, Abdullah Ahmad Badawi tidak payah berfikir panjang dan mencari banyak solution terhadap masalah yang menyendak dalam kepalanya kini. Beliau juga mungkin tidak boleh terus bermain politik menyerahkan nasib kepada takdir lagi. Masa untuknya amat terhad dan terdesak.

Abdullah tidak mempunyai banyak pilihan lagi. Di hadapannya hanya ada dua persimpangan saja. Ke kanan bermakna beliau meneruskan perjuangan menjadi PM sekurang-kurang untuk dua tahun lagi, 2010 seperti telah diputusnya.

Manakala ke kiri pula bermakna beliau kena berhenti seberapa segera! Masanya untuk mengulung tikir perkhidmatannya tidak sampai tiga bulan saja lagi. Kalau beliau menyerahkan kepada takdir pasti Disember ini adalah bulan bakal meragut nyanwa politiknya.

Seperti mana diduga bahawa semua sumpah dan janji dalam politik tidak boleh dipakai. Kalau sumpah (muhabalah) mengikut Islam pun boleh diragui apa lagi janji dalam politik, makin tidak boleh dipegang.

Dua kali timbalannya Mohd Najib Razak berjanji akan bersetia kepadanya. Sebaik dilantik menjadi TPM Najib melapazkan janji tidak akan menikam Abdullah dari belakang. Dan ketika termeterainya pelan peralihan kuasa beberapa bulan lepas sekali lagi Najib berikrar akan bersetia dan bekerjasama bersama Abdullah.

Awal-awal lagi saya sudah tidak yakin dengan sumpah dan janji itu. Ini kerana saya ada tafsiran dan filsofi sendiri mengenai sumpah dan janji orang politik. Bagi saya sumpah dan janji orang politik tidak boleh dipercayai, tetapi kita jangan merasa mustahil dengan tindakan orang politik.

Janji atau ikrar dalam politik hanya umpan untuk menjinakkan seseorang agar masuk dalam perangkap dan jeratnya secara senyap. Tidak pernah ada janji dan sumpah orang politik yang ikhlas dan benar. Tidak ada! Sebaliknya tindakan orang politik jangan sesekali dirasakan mustahil sebab kalau perlu membunuh mereka akan melakukannya!

Misalnya banyak kita dengar orang politik berjanji untuk berhenti bila sampai masa dan ketikanya janji itu dimungkari begitu saja. Tidak kira sang politik itu pakai songkok atau kopiah dan serban nilainya sama saja. Begitu juga dengan ikrar dan janji Najib itu tidak patut terkamus dalam kepada Abdullah.

Justeru Abdullah perlu merasa curigai pada janji timbalannya itu. Tanda-tandanya kini sudah kelihatan. Apa nada Najib hari ini. Tiba-tiba beliau mengatakan soal peralihan kuasa bergantung kepada Bahagian Umno.

Begitu juga apa yang dilakukan oleh Muhyiddin Yaasin yang mempertikaikan tempoh peralihan kuasa itu sebagai terlalu lama dan perlu dipendek adalah isyarat jelas kepada Abdullah. Desakan Muhyiddin itu satu pandangan ikhlas dan jujur untuk diterima Abdullah yang mempunyai motif tertentu.

Abdullah patut berterima kasih kepada Muhyiddin kerana memberi isyarat awal. Abdullah kena baca apa yang ada di sebalik sunggutan Muhyiddin itu. Muhyiddin tidak bercakap seorang dalam hal ini melainkan ada beberapa suara atau kepala lagi di sebaliknya.

Dalam tilikkan saya keberanian Muhyiddin itu mempunyai dua makna untuk difahami kemudian ditindak segera oleh Abdullah.

Pertama, Abdullah kena berundur segera kalau beliau tidak mahu menanggung malu besar. Masa untuk Abdullah berundur ialah sebelum berlangsungnya pemilihan pimpinan Umno. Kedua, pandangan Muhyiddin itu memberi syarat bahawa Najib sudah bersiap sedia akan menentang Abdullah untuk kerusi Presiden pada Disember depan.

Abdullah kena bijak membaca bahasa badan apabila Muhyiddin berani dan tergamak mempertikiakan mengenai kredibilitinya itu bermakna Muhyiddin sudah nekad. Beliau tentu ada insuran nyawa dari mana-mana pihak! Di sini dirasakan ada persekongkolan antara Muhyiddin dengan Najib? Bahawa pakatan antara Muhyiddin - Najib sedang berjalan. Bukankah mereka sudah berikrar untuk bergerak bersama bagi menghadapi Abdullah?

Muhyiddin bukan pandai-pandai untuk pergi melutut kepada Mahathir memohon bekas Presiden itu menyertai semula Umno melainkan kalau tidak dengan restu Najib. Muhyiddin adalah utusan Najib untuk berbincang dan mengajak Mahathir menjadi penasihat mereka. Mahathir pula harus bersetuju tanpa banyak soal kerana itulah kehendaknya. Sudah lama Mahathir menyuruh Najib melawan Abdullah.

Pakatan baru Muhyiddin - Najib - Mahathir (MNM) kini bermula untuk merempuh Abdullah. Dalam masa sama juga pakatan berkenaan memberi gambaran kepada umum seolah-olah bakal calon Presiden Umno Tengku Razaleigh Hamzah seakan ikut bersama mereka.

Juteru bertolak dari itu Abdullah tidak boleh duduk diam. Beliau kena lakukan sesuatu untuk mengekang kemaraan pakatan baru itu. Beliau harus mencipta pelan khas untuk menyelamatkan kedudukan sebagai PM sekurang-kurang hingga Disember depan. Nasib yang diterima bekas PM Thailand, Samak Sundaravej jangan hendaknya melanda Abdullah.

Pelan penyelamat

Apakah pelan penyelamat itu? Cadangan ahli Parlimen Kota Bharu, Zaid Ibrahim agar singkir Muhyididn boleh dipertimbangkan. Namun dalam keadaan sekarang ia rasanya kurang wajar kalau tindakan itu diambil kerana boleh menimbulkan kekeruhan. Abdullah kena cari pelan lain.

Kalau Muhyiddin - Najib - Mahathir bergabung tenaga, kenapa Abdullah tidak melakukan hal yang sama. Dalam politik tidak boleh berjuang secara bersendirian. Abdullah kena juga membina dan membentuk teamnya sendiri. Beliau kena mencari regunya bagi melawan regu MNM itu.

Dalam hal ini apa yang boleh dilalukan kepada Abdullah ialah kembali kepada team awalnya, iaitu team B. Tokoh-tokoh team B masih ada dalam Umno dan mereka juga mempunyai kalibar tidak kurang hebatnya. Kebetulan semua mereka kini bersama beliau. Beliau harus manfaatkan rakan-rakan lama ini dan tidak begitu menyerahkan kayu politiknya kepada menantunya, Khairy Jamaluddin.

Tengku Razaleih Hamzah, Syed Hamid Albar, Rais Yatim adalah orang yang pernah bergabung dalam team B dulu. Mereka ini rasanya mudah untuk didekati dan lebih boleh dipercayai oleh Abdullah. Apakah sukar untuk Abdullah menerima Tengku Razaleigh Hamzah sebagai penggantinya? Walaupun Rais atau Syed Hamid lebih sesuai namun dari segi karisma Tengku Razaleigh rasanya lebih hebat dan sesuai berbanding mereka berdua. Syed Hamid atau Rais boleh berada di belakang Tengku Razaleigh.

Pakatan ini boleh menyelamatkan Abdullah sekurang-kurang untuk tempoh sehingga selepas raya hari Aidiadha nanti. Sudah pasti kalau gabungan ini dapat diwujudkan ia molek dan padan untuk berhadapan dengan gabungan baru MNM itu yang mungkin akan turut sama didokong oleh Mukhriz Mahathir.

Rasanya bagi Tengku Razaleigh Hamzah, Syed Hamid dan Rais Yatim tidak ada masalah untuk mendokong Abdullah. Sekiranya Tengku Razaleigh bersedia, cadangan Zaid tadi boleh diambil kira iaitu singkir Muhyiddin dan gantikan dengan Tengku Razaliegh, lagipun Razaleih pernah memegang jawatan itu, Menteri Perdagangan Antarbangsa dan Industri.

Selain dari pelan itu, Abdullah juga boleh mencipta satu lagi pelan penyelamatnya. Beliau boleh berikan laluan kepada Anwar Ibrahim untuk melindunginya daripada dimusnahi oleh MNM. Lepaskan segala tuduhan ke atas Anwar dan biar Anwar menghadapi Najib secara terbuka. Atau kalau Abdullah sudah rasa bosan beliau boleh saja memberikan jawatan PM itu kepada Anwar dengan menyerahkan saki baki tenteranya (ahli PArlimen) kepada Anwar untuk membentuk kerajaan baru yang dicita-citakan itu.

Pelan kedua ini agak keterlaluan dan mustahil. Bagaimana pun pelan kedua itu boleh digunakan sekiranya Abdullah ingin membalas dendam dan melepaskan hawanya kepada MNM.

Daripada diserahkan harta pusaka kepada orang yang mengkhianati kita baik diserahkan kepada kawan dan sahabat handai yang telah kita ketahui hati budinya setidak-tidak mereka boleh juga membantu dikala kita memerlukan pertolongan. [wm.kl 3:00 pm 13/09/08]